Urządzenie stosowane jest w celu usunięcia bólu, obrzęków i zmniejszenia ruchomości zębów, przyspieszenia leczenia i zapobieżenia komplikacjom. Leczenie realizowane jest według schematu 36. Kuracja – 10-14 dni.
Zabiegi zaczyna się stosować dobę po wykonaniu protezowania, plombowania lub interwencji chirurgicznej w celu zapobieżenia komplikacjom. Pierwszy z wibrofonów umieszcza się na szczęce, nad korzeniem chorego zęba, a drugi – w miejscu połączenia górnej i dolnej szczęki (obszar А, rys. 4) po stronie chorego zęba. W przypadku leczenia zębów dolnej szczęki, drugi wibrofon umieszcza się pod szczęką, po stronie chorego zęba.

Przy leczeniu zapalenia ozębnej jamę ustną należy opatrzyć tamponem z waty, zmoczonych roztworem płynu Lugola. Wibrofony umieszcza się na twarzy tak, aby obszar zapalny błony śluzowej znalazł się w strefie ich działania. Przy parodontozie urządzenie stosowane jest jako uzupełnienie podstawowej kuracji. Zabiegi wykonywane są po usunięciu złogów zębowych.

 Schemat 36. Leczenie zapalenia ozębnej, parodontozy